Bij zo een hele muzodag hoort natuurlijk ook een evaluatie. In ons groepje dachten we na over ons eigen welbevinden, de muzische factor van onze activiteit, het leven van de muzodag op school, ...
Als belangrijke bouwstenen bij zo een muzodag koos ik zelf voor: inkadering, flexibiliteit, afspraken en vrijheid. Inkadering omdat dat het voor de kinderen veel leuker maakt. Wanneer de leerlingen zelf bijvoorbeeld ook allemaal verkleed waren geweest in het kader van de jaren '20, had dit zeker een meerwaarde kunnen geven aan de muzodag! Flexibiliteit omdat je bij zo een dag altijd je planning moeten kunnen aanpassen: sessies langer maken, inkorten, dingen laten vallen, spelen met het aantal leerlingen, je locatie, ... Afspraken zowel tussen jezelf en de mensen waarmee je de workshop geeft, maar ook tussen jezelf en ¨de leerlingen en vooral tussen jezelf en het coördinatieteam. Hoewel er veel zaken al geweten waren, had iets meer duidelijkheid over al dan niet naamkaartjes en het geven van een algemene uitleg wel gemogen. Het opzet van de dag was tijdens de eerste essie niet zo duidelijk voor de leerlingen. Als laatste had ik dan vrijheid. Het staat in ons huis onderaan en zelf vind ik dit ook het belangrijkste. Muzolessen lopen altijd anders dan andere lessen bij mezelf. De leerlingen zijn meer vrij om dingen te doen, te experimenteren en moeten niet heel de tijd braaf op een stoel blijven zitten. Ik vond het dan ook jammer dat tijdens het toonmoment een van de leerkrachten onze groep een preek kwam geven. Zij hadden heel de namiddag goed meegewerkt en alles gedaan wat we van hen konden verwachten! Eens lachen moet dan ook echt wel kunnen vind ik!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten