Samen met mijn stagepartner Sofie sloot ik mijn stage af met een Halloweennamiddag. Ga alvast eerst even kijken naar de
foto's (3), er zitten enkele toppers tussen!
Zo een Halloweennamiddag vraagt natuurlijk heel wat voorbereiding. De drie klassen moeten verdeeld worden in groepen, de timing moet juist zitten, de locaties moeten vrij zijn, de opdrachten moeten in het thema en op niveau van de leerlingen zijn en daarnaast moet de hele namiddag natuurlijk goed ingekleed zijn.
De leerlingen kwamen verkleed naar school, wat voor heel wat leuke snoetjes zorgde! Sofie en ik staken een toneeltje in elkaar om de kinderen in de juiste sfeer te brengen. We verzamelden alle leerlingen van het eerste leerjaar op de speelplaats. Het toneeltje ging als volgt:
Heks Nelle stapt rond en ziet de koffer op het podium. Zij is nieuwsgierig en wil de koffer openen. Heks Nelleprobeert samen met de leerlingen de koffer open te krijgen maar dat lukt niet. Heks Nelle ziet Heks Eifos aankomen en verstopt de koffer. Heks Eifos vraagt aan heks Nelle wat zij achter haar rug heeft. Nelle zegt: "niets." Eifos vraagt het aan de leerlingen en ontdekt zo de koffer. Eifos lacht Nelle uit omdat zij de koffer niet openkrijgt. Eifos vertelt dat zij naar de heksenschool is geweest en een toverspreuk kent. Kijk maar, de koffer zal opengaan, maar het lukt haar ook niet de koffer open te krijgen. Dan lacht Nelle Eifos uit. Eifos : "Deze middag gaan we allemaal leuke dingen doen. Misschien zit er wel een spreuk verstopt die ons kan helpen. Dus let goed op en onthou de spreuk. Op het einde van de dag gaan we ze nog eens proberen. We gaan allemaal 5 opdrachten doen. Als je het muziekje hoort is het tijd om door te schuiven. De juf zal je dan vertellen naar waar je moet. "
De leerlingen gingen mee met de juiste juf voor hun eerste opdracht.De leerlingen werkten met schaduwen en lakens, speelde tikspelen in het kader van Halloween, speelden toneeltjes met hun zelfgemaakte naammonsters, luisterden naar een verhaal van Lotje De Heks en werkten met Halloweenbouwstenen om muziek te maken. De namiddag werd dan terug gezamenlijk afgesloten op de speelplaats waar het toneeltje verder ging:
Heks Nelle vraagt of ze leuke dingen gedaan hebben. Heks Eifos vraagt of ze een spreuk hebben ontdekt die misschien wel zou kunnen werken. We proberen de spreuk. Wij ontdekken wat er in zit maar verklappen het nog niet. Heks Nelle wil alles voor haar alleen houden. Heks Eifos vindt dat niet eerlijk, want zonder de hulp van de kinderen was het ons nooit gelukt. We verklappen wat er in de kist zit en vertellen dat iedereen dat straks meekrijgt in de klas. (snoepje vampierentanden en heksendiploma) Heks Nelle is superblij en wil een feestje bouwen. Bouwen jullie mee een feestje? Ik ken een superleuk dansje, misschien kunnen jullie het ook wel. We dansen ons dansje.
En dan bedanken we iedereen nog eens voor hun hulp en mogen de lln naar de klas gaan.
Weer een leuke ervaring erbij! Er kan veel misgaan op zo'n namiddag, maar danzkij de goede voorbereiding en de leuke inkleding van het thema met de verkleedpartij en het toneeltje is het een meer dan geslaagde namiddag geworden!
Afgelopen vrijdag heb ik in Brussel samen met mijn medestudenten een bezoek gebracht aan het "Koninklijk Belgisch Instituut voor Natuurwetenschappen".
Nu moet ik eerlijk zeggen dat musea nog nooit bovenaan mijn lijstje hebben gestaan. Om de heel eenvoudige reden dat ik het meestal saai vind. Daarnaast moet ik ook eerlijk zeggen dat dit museum mij wel kon boeien.
Ondanks dat het museum beter bekend is als dinomuseum, bedekt deze naam alles behalve de hele inboedel van het museum. De meeste tijd heb ik wel doorgebracht in de afdeling van de dino's.
Ook belangrijk naast het onderwerp dat me moet boeien is de gids. Wat hadden we een fantastische gids. Dat doet echt veel en is ook iets waar ik me als leerkracht heel bewust van ben. Hij vertrok vanuit onze interesses en paste de rondleiding daar helemaal aan aan.
Eén van deze aanpassingen was het niet geplande bezoek aan het paleolab. Dit is een ruimte speciaal voor schoolbezoeken waar leerlingen zelf aan de slag kunnen met al hun zintuigen. Zeker een aanrader om met je klas te doen of om ideetjes uit te halen om in de klas te doen. Een toples gegarandeerd. 
Vandaag met de onthaalkindjes naar het huis van de Sint geweest. Altijd leuk om zoveel blije gezichtjes te zien. Zoals elk jaar is er natuurlijk ook altijd minstens één gezichtje met traantjes. Die zwarte Pieten zien er soms wel een beetje schrikwekkend uit. Ik had het huis al gezien langs de binnenkant met al zijn stijlen. Nu het huis was aangekleed in het thema Sint was het wel nog een heel andere ervaring. Volgens mij zeker de moeite om te doen met je klasje. Ga snel naar de foto's (4) voor enkele sfeerbeelden.
Hier is alvast een voorproevertje.
Misschien. Zo beginnen alle verhalen die misschien wel echt gebeurd zijn.
Misschien is er wel een land waar woorden niet zomaar kunnen uitgesproken worden.
Misschien worden woorden in dat land eerst gemaakt door machines, heel grote lettermachines in een gigantisch grote fabriek.
En misschien wordt dat land daarom 'Het Land van de Grote Woordfabriek' genoemd.
In dat land wonen misschien wel honderden, duizenden … honderdduizenden mensen.
Maar misschien gaat dit verhaal enkel over één jongen, Florian.
Zo. Ja, zo zal het beginnen. Het verhaal van Florian. En het verhaal van 'De Grote Woordfabriek' …
Heel vrij naar het gelijknamige, wonderlijke boek van Agnes de Lestrade.
Met veel muziek, prachtige beelden en poppen.
En met woorden, hele dure woorden uit 'Het Land van de Grote Woordfabriek'.
regie en poppencoaching: Neville Tranter; tekst en spel: Joost Van den Branden; decor en live muziek : Pat Riské; poppen: Patrick Maillard.
